Η αλκαλική φωσφατάση (Alkaline Phosphatase ή ALP) είναι ένζυμο που απαντάται συνήθως στα οστά, το ήπαρ, το έντερο και τον πλακούντα. Αποτελείται από μια ομάδα τουλάχιστον πέντε ισοενζύμων (οστών, ήπατος, πλακούντα, εντέρου) τα οποία (σε αλκαλικό pH) καταλύουν την υδρόλυση των φωσφορικών μονο-εστέρων. Εργαστηριακά, τα ισοένζυμα αυτά μπορούν να διαχωριστούν με κλασματική θέρμανση.

Η αποδέσμευση αυξημένων ποσοτήτων ALP στο αίμα μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων. Η συγκέντρωση της αλκαλικής φωσφατάσης αυξάνεται κατά τη διάρκεια περιόδων οστεοβλαστικής δραστηριότητας, ηπατικής νόσου και απόφραξης. Όταν συσχετίζεται με άλλα κλινικά ευρήματα (απομονωμένη μπορεί να είναι παραπλανητική), η ALP χρησιμοποιείται ως δείκτης της νόσου του ήπατος και των οστών. Πιο συγκεκριμένα, στη νόσο των οστών (πχ. στη νόσο Paget) αυξάνεται ανάλογα με την παραγωγή νέων οστικών κυττάρων και την εναπόθεση ασβεστίου στα οστά. Σε ηπατική νόσο (πχ. χολολιθίαση), αυξάνεται όταν η απέκκριση του ενζύμου εξασθενεί ως αποτέλεσμα της απόφραξης της χοληφόρου οδού.